Liliana Zeic (Piskorska)
  • Bio
  • Prace
    • Benefits of BDSM for trauma survivors | Tkanki twórcze
    • Czerwona mgła
    • Na dębach rosną jabłka
    • Lato nadeszło dzisiaj całkowicie
    • Łagodny bieg w dół
    • Zeic
    • Sourcebook | Książka źródeł
      • 2339 listów 8 574 strony
      • Ogórki
      • Ściski
      • portret narcyzy żmichowskiej
      • szkic do Narcyzy Żmichowskiej
      • Wahlverwandtschaften #1
      • Przydatne wiązania
      • Z gleby pod tym domem
      • Wahlverwandtschaften #2
      • Wahlverwandtschaften #3
      • Panny Borówczanki #1
      • Biała dama
      • W każdej z tych dwójek jedna zewnętrznie zmężczyźniała się
      • rysunki
      • tekst
    • Sosna z sześcioma rękami
    • My wszystkie
    • Osiemnaście choinek
    • Nie chciałbym o tym mówić w kościele
    • Małpa z czerwoną twarzą
    • Silne siostry powiedziały braciom
    • Dobrze napisana ustawa
    • Piąta kolumna
    • Ład prawny
    • Praktyki grupowe
      • Strajk Kobiet Wrocław
      • Kolektyw Manifa Toruńska
      • Manifa Bydgoszcz
      • Inicjatywa Manifa Poznań
      • Dziewuchy Toruńskie
      • Strajk Kobiet Kłodzko
      • Strajk Kobiet Zgorzelec
    • Jest mi z tym dziwnie
    • Ziele łaski
    • You’re going to love the lavender menace
    • It’s barbaric, but hey, it’s home
    • Public Displays of Affection
    • Unicestwić przez mówienie
    • Zemsta Stalina
    • O chorobach roślin
    • Pole w którym jestem zakopana
    • Asymetria językowo-płciowa
    • Autoportret z pożyczonym mężczyzną
    • SCUM
      • Straszna Triada
      • SCUM/manifest
      • SCUM/działalność 2016/1
      • SCUM/dziennik
      • SCUM/przygotowania
      • SCUM/ćwiczenia z obserwacji
      • Andy Warhol – autoportret
      • SCUM/narzędzia
      • Valerie
    • Niesort
    • Wilczyca
    • Wolność i równe traktowanie (…)
    • Geje i artyści powodują wzrost PKB
    • Rosa Winkel
    • Podróż
    • Zawsze będę z tobą
      • Zaręczyny. Dzień z Alicją i Jackiem
      • Kuchnia Eli Jabłońskiej
      • Mój fetysz – Józef Robakowski
      • Matryca z profesora Smużnego
    • Robię sobie dobrze sztuką
    • Suki. Autoportret z kochanką
    • Więcej prac
      • Popatrz, Sarenka. Ryje aż błotko lata
      • Czakramy Polski
      • Sposoby kamuflażu we współczesnej Polsce
      • Ćwiczenia z Oddychania
      • Niewidoczne!
      • Jedenaście oskórowanych świerków
      • Rewolucje – wideo do spektaklu
      • Bliskości
      • Sceny kanibalistyczne
      • autoportret podwójny
      • Błękitna krew
      • Kobieta do Zjedzenia
      • Autoportret z Escapelle
      • Moi ulubieni aktorzy porno
      • Blackout
      • Wszystkie piękne dziewczęta i wszyscy piękni chłopcy
    • wystawy indywidualne
      • Pokrzywnice
      • Siedzą panny kołem, jastrzębia powieszono
      • Płonie gwiazda na Betlejem
      • Długi marsz przez instytucje
      • Skutki uboczne
  • Publikacje
  • Teksty
  • Kontakt
  • pl
  • en

Ład prawny 2019

instalacja (obiekty drewniane, odlewy gipsowe, wydruki na papierze i tkaninie), wymiary ok. 540x270cm

Na pracę składają się obiekty odnoszące się do polityki wizualnej i retorycznej fundacji Ordo Iuris, trawestujące oficjalne, reprezentacyjne portrety jej członków i identyfikację graficzną, wzmacniającą przekaz ideologiczny, zawarty w komunikatach tekstowych. Sama artystka określa tę instalację jako „portret grupowy 25 członków Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris jako języków złotego lwa, ze szczególnym uwzględnieniem Prezesa Zarządu oraz Dyrektorki Centrum Wolności Religijnej”. Praca poddaje pod namysł sposoby wytwarzania prawa i podmioty, które za to działanie odpowiadają. Proponując i propagując określone rozwiązania prawne, ustalają one, co jest społecznie dozwolone, a co już nie mieści się w granicach akceptowalnych dla „zdroworozsądkowej” większości lub też innej grupy, uważanej za istotną z jakichś powodów. Artystka pyta: kto i w jaki sposób współcześnie wytwarza i podtrzymuje prawo? I komu to prawo ma służyć? Symulując przestrzeń sądową i wytwarzając zarządzające nią podmioty, Liliana Piskorska stawia też pytania o wpływającą na realne życia władzę dyskursu prawnego, rutynowo podtrzymywanego i uznawanego na mocy obyczaju i tradycji. Dyskursu, który może nie tylko chronić, ale i może wykluczać, krzywdzić, a który operując wartościami – obstaje przy swojej neutralności.

Praca powstała we współpracy z Miejską Galerią Arsenał w Poznaniu.

widok ekspozycji, Skutki uboczne, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, fot. Tytus Szabelski
< 1 / 11 >

widok ekspozycji, Skutki uboczne, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, fot. Tytus Szabelski

© 2023 Liliana Zeic (Piskorska)