Instalacja Rosa Winkiel jest specyficznym naznaczeniem miasta, przypomnieniem jego okupacyjnej historii lecz mówiąc o niej w kategoriach uniwersalnych. Nawiązuje ona w sposób bezpośredni do symbolu różowego trójkąta równoramiennego, który był używany jako system oznaczeń w obozach hitlerowskich. Według tego obowiązującego systemu różowy trójkąt oznaczał homoseksualnych mężczyzn, trójkąt czarny – osoby uznawane za aspołeczne takie jak ateiści, lesbijki, prostytutki, osoby bezdomne, czy chore na alkoholizm. Stosowane oznaczenia naszywane były na ubrania więźniów i stawały się wyznacznikiem ich statusu w obozie – np osoba oznaczona jednocześnie symbolem żyda i homoseksualisty stała najniżej w hierarchii i miała najmniejsze szanse na przeżycie.
Instalacja używa symbolu, który wyznaczał kiedyś wartość ludzkiego życia, przetwarzając go by umożliwić oczyszczenie znaku, oczyszczenie pamięci, czy może chociażby – przypomnienie historii. W instalacji użyta jest ciecz nienewtonowska – specyficzna substancja, której właściwości fizyczne sprawiają, że twardnieje ona przy gwałtownym dotyku/uderzeniu a upłynnia się niedotykana.
Ogląd wzrokowy substancji nienewtonowskiej nie daje nam informacji o właściwościach fizycznych, które są przeciwne do tych najczęściej doświadczanych – by doświadczyć jej całościowo trzeba wiec nie tylko zobaczyć lecz także dotknąć, powąchać, poczuć.
zrealizowane w ramach Bella Skyway Festival
