Działanie w ramach Deklaracji Sprzeciwu: www.deklaracjasprzeciwu.pl
Świat znajduje się na krawędzi czasu – magia z powrotem przesącza się do świata polskiej polityki i sfery publicznej. Nie ukrywajmy dłużej prawdziwego wymiaru rzeczywistości, w której przyszło nam żyć. Przyjmijmy ze spokojem, że język magiczny stał się równoprawnym sposobem mówienia o skutkach i przyczynach, diagnozach i zjawiskach. Moc sacrum przepływa przez nasz kraj i odzwierciedla się w najróżniejszych formach.
Słowo magiczne jest sposobem działania, a nie narzędziem myśli. Nadszedł czas reakcji. Nie snujmy już intelektualnych dyskursów, odrzućmy logikę, i tak już dawno przestała mieć znaczenie.
Od 13 maja w sposób niezwykle dramatyczny będę wykonywać rytuały zamawiania, by odczynić urok rzucony na Polskę. Pragnę odwrócić zło, usunąć zjawiska niedobre. Tak jak jest napisane: Osoba, która dostała uroku, miała straszne boleści. Aby się ich pozbyć, trzeba urok odczynić.
‘Zamawianie’ (etymologicznie: ‘unicestwić przez mówienie’) jest jednym z trzech klasycznych polskich rytuałów słownych: 1 – stwarzających (człowiek chce, żeby coś się stało), 2 – ochronnych (człowiek chce, żeby coś się nie stało) i 3 – odczyniających (człowiek chce żeby się coś odstało).
Mając na względzie obecną sytuację geopolityczną Polski, trzeba przypominać i kultywować nasze polskie tradycje magiczne, które nabierają dla naszej Ojczyzny szczególnego znaczenia. Przekonana o ich szczególnym znaczeniu, pragnę unicestwić przez mówienie wywołując doraźną zmianę rzeczywistości, której Polska tak bardzo potrzebuje.
Tekst na podstawie:
A. Engelking: Klątwa. Rzecz o ludowej magii słowa, O. Wachcińska: Polskie zamawianie ludowe. Tekst i kontekst. oraz Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: Uchwała ws. uczczenia 100. rocznicy objawień fatimskich
Odczynianie uroku | wersja pełna zaklęcia:
Z pełnego wiadra (a kiedyś konewki) bierze się szklankę wody. Robi się nad nią znak krzyża świętego i kładzie się do niej węgielki spod kuchni, licząc na opak, to jest od 9 do 1, a potem mówi:
Uroku! Uroku!
Jeżeliżeś przyszedł z lasu,
Idź do lasu!
Jeśli z wiatru
Idź do wiatru.
Jeżeli z baby
Idź do baby.
Jeżeli z chłopa
Idź do chłopa.
Idź do lasu na suche korzenie
Niech cię nie widzi
żodne stworzenie!
Zamowiom!
Zarzykom!
Na ogień gorący.
Na kamienie gorące.
Na ludzkie ślepie!
Teraz spluwa się trzykrotnie na prawą stronę, w wodzie macza się średni palec prawej ręki i robi się znak krzyża na czole zauroczonego. Z kolei daje się mu do ust trzy krople wody ze szklanki, a resztę wylewa na czystą murawę. Gdy się wraca do domu, nie można się na tą murawę czyli za siebie oglądać, żeby uroki nie wróciły. Zabieg ten trzeba powtarzać przez trzy najmniej dni.
na podstawie: Olga Wachcińska, Polskie zamawianie ludowe. Tekst i kontekst
