Liliana Zeic (Piskorska)
  • Bio
  • Prace
    • Intarsje | 2024
    • Perełki
    • Popołudniowa filiżanka herbaty
    • Portret Natalii Bobrówny w pracowni
    • Intarsje | 2023
      • Little sun
      • Kiedy nasze miesiączki się zsynchronizują, nastanie morze krwi
      • Dziewczyny
    • Ta która patrzy w niebo
    • Włóżmy w ziemię wilgotne ziarenko lnu
      • Pokrzywnice
      • Tańczące owoce magnolii
      • Włóżmy w ziemię wilgotne ziarenko lnu 1-4
      • Miotlarka 1
      • Zbłąkane jagody 1
      • Patrząc w słońce przez liście dziurawca
      • Rośliny
      • Na jagody
      • Śpiochy
    • Szanowna Pani
    • kadzidła dla instytucji które złamały mi serce
    • Benefits of BDSM for trauma survivors | Tkanki twórcze
    • Na dębach rosną jabłka
    • Lato nadeszło dzisiaj całkowicie
    • Łagodny bieg w dół
    • Zeic
    • Sourcebook | Książka źródeł
      • Oczy
      • 2339 listów 8 574 strony
      • Ogórki
      • portret narcyzy żmichowskiej
      • szkic do Narcyzy Żmichowskiej
      • Wahlverwandtschaften #1
      • Przydatne wiązania
      • Z gleby pod tym domem
      • Wahlverwandtschaften #2
      • Wahlverwandtschaften #3
      • Panny Borówczanki #1
      • Biała dama
      • W każdej z tych dwójek jedna zewnętrznie zmężczyźniała się
      • rysunki
      • tekst
    • Sosna z sześcioma rękami
    • My wszystkie
    • Osiemnaście choinek
    • Nie chciałbym o tym mówić w kościele
    • Małpa z czerwoną twarzą
    • Silne siostry powiedziały braciom
    • Dobrze napisana ustawa
    • Piąta kolumna
    • Ład prawny
    • Praktyki grupowe
      • Strajk Kobiet Wrocław
      • Kolektyw Manifa Toruńska
      • Manifa Bydgoszcz
      • Inicjatywa Manifa Poznań
      • Dziewuchy Toruńskie
      • Strajk Kobiet Kłodzko
      • Strajk Kobiet Zgorzelec
    • Jest mi z tym dziwnie
    • Ziele łaski
    • You’re going to love the lavender menace
    • It’s barbaric, but hey, it’s home
    • Public Displays of Affection
    • Unicestwić przez mówienie
    • Zemsta Stalina
    • O chorobach roślin
    • Pole w którym jestem zakopana
    • Asymetria językowo-płciowa
    • Autoportret z pożyczonym mężczyzną
    • Geje i artyści powodują wzrost PKB
    • Podróż
    • Robię sobie dobrze sztuką
    • Suki. Autoportret z kochanką
    • Więcej prac
      • Wilczyca
      • SCUM
      • Rosa Winkel
      • Niesort
      • Wolność i równe traktowanie (…)
      • Popatrz, Sarenka. Ryje aż błotko lata
      • Czakramy Polski
      • Sposoby kamuflażu we współczesnej Polsce
      • Jedenaście oskórowanych świerków
      • Bliskości
      • autoportret podwójny
      • Błękitna krew
    • wystawy indywidualne
      • Ręce mam wypełnione pracą
      • Włóżmy w ziemię wilgotne ziarenko lnu
      • Pokrzywnice
      • Siedzą panny kołem, jastrzębia powieszono
      • Płonie gwiazda na Betlejem
      • Długi marsz przez instytucje
      • Skutki uboczne
  • Publikacje
  • Teksty
  • Kontakt
  • pl
  • en

Praktyki grupowe od 2019

cykl fotograficzny, zapisy rozmów, tekst

Praca stanowi część rozpoczętego w 2019 roku projektu poświęconego aktywistycznym grupom feministycznym, dla których punktem odniesienia mogą być Czarne Protesty (Strajki Kobiet, będące odpowiedzią części polskiego społeczeństwa na próbę zaostrzenia obowiązującej w 2016 roku ustawy antyaborcyjnej). Do projektu były i nadal są zapraszane kolektywy działające feministycznie – zarówno te o dłuższej historii (czasem nawet kilkanaście lat), jak i te, które zorganizowały się w ostatnich latach. Grupy, które wypracowują swoje własne sposoby działania, strategie walki i edukacyjne formuły.

Projekt w obecnym kształcie składa się z fragmentów rozmów i fotografii, które artystka wykonała aktywistkom z Torunia (grupy „Dziewuchy dziewuchom Toruń” oraz „Kolektyw Manifa Toruńska”), Wrocławia (Wrocławski Strajk Kobiet), Bydgoszczy (Manifa Bydgoszcz), Poznania (Inicjatywa Manifa Poznań), Kłodzka (Strajk Kobiet Kłodzko) i Zgorzelca (jednoosobowy Strajk Kobiet Zgorzelec).

To antropologiczno-artystyczne działanie, które można usytuować w obszarze art based-research, coraz bardziej popularnej w Polsce strategii badań, które posługują się sztuką. I choć z założenia niepełne (nie zawsze udaje się zebrać wszystkie osoby z jednej grupy razem w jednym czasie) i otwarte (projekt jest kontynuowany przez artystkę), jest próbą uchwycenia (zatrzymania i zarejestrowania) – w pewnym momencie – wpisanej w różne feministyczne strategie idei wspólnotowości. (Karolina Sikorska)

widok ekspozycji, Skutki uboczne, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, fot. Tytus Szabelski
< 1 / 4 >

widok ekspozycji, Skutki uboczne, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, fot. Tytus Szabelski

© 2025 Liliana Zeic (Piskorska)