Liliana Zeic (Piskorska)
  • Bio
  • Prace
    • Benefits of BDSM for trauma survivors | Tkanki twórcze
    • Czerwona mgła
    • Na dębach rosną jabłka
    • Lato nadeszło dzisiaj całkowicie
    • Łagodny bieg w dół
    • Zeic
    • Sourcebook | Książka źródeł
      • 2339 listów 8 574 strony
      • Ogórki
      • Ściski
      • portret narcyzy żmichowskiej
      • szkic do Narcyzy Żmichowskiej
      • Wahlverwandtschaften #1
      • Przydatne wiązania
      • Z gleby pod tym domem
      • Wahlverwandtschaften #2
      • Wahlverwandtschaften #3
      • Panny Borówczanki #1
      • Biała dama
      • W każdej z tych dwójek jedna zewnętrznie zmężczyźniała się
      • rysunki
      • tekst
    • Sosna z sześcioma rękami
    • My wszystkie
    • Osiemnaście choinek
    • Nie chciałbym o tym mówić w kościele
    • Małpa z czerwoną twarzą
    • Silne siostry powiedziały braciom
    • Dobrze napisana ustawa
    • Piąta kolumna
    • Ład prawny
    • Praktyki grupowe
      • Strajk Kobiet Wrocław
      • Kolektyw Manifa Toruńska
      • Manifa Bydgoszcz
      • Inicjatywa Manifa Poznań
      • Dziewuchy Toruńskie
      • Strajk Kobiet Kłodzko
      • Strajk Kobiet Zgorzelec
    • Jest mi z tym dziwnie
    • Ziele łaski
    • You’re going to love the lavender menace
    • It’s barbaric, but hey, it’s home
    • Public Displays of Affection
    • Unicestwić przez mówienie
    • Zemsta Stalina
    • O chorobach roślin
    • Pole w którym jestem zakopana
    • Asymetria językowo-płciowa
    • Autoportret z pożyczonym mężczyzną
    • SCUM
      • Straszna Triada
      • SCUM/manifest
      • SCUM/działalność 2016/1
      • SCUM/dziennik
      • SCUM/przygotowania
      • SCUM/ćwiczenia z obserwacji
      • Andy Warhol – autoportret
      • SCUM/narzędzia
      • Valerie
    • Niesort
    • Wilczyca
    • Wolność i równe traktowanie (…)
    • Geje i artyści powodują wzrost PKB
    • Rosa Winkel
    • Podróż
    • Zawsze będę z tobą
      • Zaręczyny. Dzień z Alicją i Jackiem
      • Kuchnia Eli Jabłońskiej
      • Mój fetysz – Józef Robakowski
      • Matryca z profesora Smużnego
    • Robię sobie dobrze sztuką
    • Suki. Autoportret z kochanką
    • Więcej prac
      • Popatrz, Sarenka. Ryje aż błotko lata
      • Czakramy Polski
      • Sposoby kamuflażu we współczesnej Polsce
      • Ćwiczenia z Oddychania
      • Niewidoczne!
      • Jedenaście oskórowanych świerków
      • Rewolucje – wideo do spektaklu
      • Bliskości
      • Sceny kanibalistyczne
      • autoportret podwójny
      • Błękitna krew
      • Kobieta do Zjedzenia
      • Autoportret z Escapelle
      • Moi ulubieni aktorzy porno
      • Blackout
      • Wszystkie piękne dziewczęta i wszyscy piękni chłopcy
    • wystawy indywidualne
      • Pokrzywnice
      • Siedzą panny kołem, jastrzębia powieszono
      • Płonie gwiazda na Betlejem
      • Długi marsz przez instytucje
      • Skutki uboczne
  • Publikacje
  • Teksty
  • Kontakt
  • pl
  • en

Małpa z czerwoną twarzą 2019

instalacja
wideo 12'00'' obiekt silikonowy 36x15x12cm, fotografia barwna 20×30 cm

W ostatnich latach w polskim internecie żywo obecne są dwie małpy: Nosacz Sundajski i Uakari Szkarłatny. Nosacz Sundajski to wymierający gatunek zamieszkujący Borneo, którego liczebność gwałtownie spada z powodu wycinki lasów pod hodowlę palmy olejowej. Nosacz od 2016 roku jest bohaterem ogromnej ilości memów, w których występuje pod imieniem Janusz – typowy Polak. Ma ogromny nos oraz posturę łudząco przypominającą efekt wieloletniego popijania piwa przed telewizorem, idealnie pasuje więc jako reprezentant stereotypowego Polaka: prześmiewczy, ale jednak dobrotliwy w swojej przewidywalnej polskości.

Powstanie toposu Nosacza Janusza, zaowocowało dopasowaniem innych gatunków małp do narodowości naszych europejskich sąsiadów. Najbardziej rozpowszechnionym stał się Uakari Szkarłatny, niewielka małpa zamieszkującą Amazonię, która jako mem przeistoczyła się w “typowego Ukraińca”. Krwiście czerwona twarz Uakari stała się twarzą “wiecznie zapijaczonego Ukraińca”.

Tożsamość obydwu małp jest więc powiązana ściśle z alkoholem i alkoholizmem, ale sposób podania różni się znacząco. Co ciekawe, Nosacz po indonezyjsku określany jest jako monyet belanda (czyli Holenderska Małpa – Dutch monkey) albo orang belanda (Holender – Dutchman), ponieważ w czasach kolonizacji rdzenni Indonezyjczycy zauważyli, że duńscy kolonizatorzy są łudząco podobni do Nosaczy – poprzez swoje duże brzuchy i nosy. Z kolei słowo Uakari było terminem stworzonym przez rdzenną ludność Amazonii i oznaczającym dokładnie to samo: Holendra (Dutchmen). Małpy zaczęły być tak nazywane, ponieważ ich czerwone twarze, przypominały lokalnej ludności, spalonych słońcem europejskich kolonizatorów. Nosacze i Uakari, chociaż zamieszkują inne kontynenty, ukazują w sobie transformacyjną dla rdzennej ludności obszarów z których pochodzą, historię kolonizacji. Dwie małpy obecne w polskich niezliczonych memach, copypastach i hashtagach, tańczą wokół siebie taniec nie/braterstwa, nie/podobieństwa, obcości, wzajemnego pozycjonowania i potrzeby wyższości. Ich opowieść ukazana jest z perspektywy miejsca, gdzie emocje ukazywane są w sposób skrajny i nieprzefiltrowany, czyli przestrzeni internetowej, oraz przypomina propozycję profesor Marii Janion – postrzegania Polski jako państwa kolonizującego i skolonizowanego jednocześnie.

#typowyukrainiec #małpaukrainiec #uakari #ukrainiecmoimbratemniebedzie

double click to see video excerpt
< 1 / 6 >

double click to see video excerpt

© 2023 Liliana Zeic (Piskorska)