W pracy „Oczy” Liliana Zeic przygląda się relacji Cecylii Chalus i Antoniny Dunin- Sulgostowskiej, które na początku XX w. prowadziły w Warszawie Szkołę Dekoracyjno- Artystyczną Chalus-Dunin. Artystkę zainspirowała informacja, że poza współpracą zawodową Chalus i Dunin, mogła łączyć też relacja partnerska. O założycielkach szkoły wiemy m.in., że mieszkały razem, a pod koniec życia przeniosły się wspólnie do podwarszawskiej Radości, dokonały więc wyboru życia ze sobą. I choć w XIX i pierwszych dekadach XX wieku współdzielenie mieszkań przez kobiety uprawiające zawód nauczycielki czy guwernantki nie należało do rzadkości, wynikało bowiem z ich sytuacji ekonomicznej, pochodząca z Francji i wyjeżdżająca każdego roku do rodzinnego kraju Chalus raczej nie borykała się z brakiem pieniędzy. Dwie pary oczu splecionych z łąkowych roślin w przestrzeni wystawy to spojrzenie, które Chalus i Dunin rzucają sobie przez szkolną pracownię malarską pełną uczennic. Być może jest to spojrzenie intymne, „naładowane seksualnie”, być może czułe i przyjacielskie, zawierające troskę jednej z kobiet o drugą.
fot. Bartek Zalewski
galeria Lisowski, Warszawa, 2024
